Περιγραφή
Ενετικά ΝαυπηγείαΣτα ιστορικά Γουβιά, στο τέρμα της μαρίνας, βρίσκεται ο ενετικός ναύσταθμος.(Ενετικά Νυπηγεία).Το μνημείο των Ενετικών Ναυπηγείων είναι απομεινάρι μιας άλλης εποχής. Στέκει ως σήμερα ο σκελετός του. Στα πρώτα χρόνια της Βενετοκρατίας τα πλοία της Γαληνοτάτης ελλιμενίζονταν στο Μαντράκι. Σύντομα όμως φάνηκε η ανάγκη για μεγαλύτερο πολεμικό λιμάνι με ευρύχωρες αποθήκες και νεώριο. Επιλέχτηκε για το σκοπό αυτό ο όρμος των Γουβιών, εφτά χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης. Το βάθος στην περιοχή είναι 4 με 5 οργυιές και το στενό στόμιο της εισόδου δεν χρειάζοταν ιδιαίτερα αμυντικά έργα.Ο ακρογωνιαίος λίθος της πύλης στο ναυπηγείο φέρει την επιγραφή " ZBM ANNO MDCCLXXVlll ", όπου " ZBM " είναι πιθανώς τα αρχικά ενός από τους καπετάνιους των πλοίων που κατασκεύασε το οπλοστάσιο . Ο ακρογωνιαίος λίθος της πύλης στην είσοδο του ναυπηγείου φέρει την επιγραφή :ZBM ANNO MDCCL XXVlll όπου " ZBM " είναι πιθανώς τα αρχικά ενός από τους καπετάνιους των πλοίων που κατασκεύασε το οπλοστάσιο και να προστεθεί το οικόσημό τους και τα αρχικά στα κτίρια , και το έτος είναι 1778 . Η πρακτική των Βενετών πλοιάρχους, οι οποίοι συμμετείχαν στην κατασκευή της οπλοστάσιο , να εγγράψουν τα κτίρια με τη μονογραφή και οικόσημα τους , είχαν καταγραφεί στα τέλη του 18ου αιώνα, τα γραπτά του Γάλλου προξένου στην Κέρκυρα Saint- Sauveur . Το οπλοστάσιο στα Γουβιά επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για επισκευές πλοίων κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μετά από κάθε στόλος είχε επιστρέψει από την ετήσια εκστρατεία τους κατά τη διάρκεια της εν καιρώ ειρήνης . Ωστόσο , η Βενετική Σύγκλητος έγινε ανησυχεί για την προοπτική ενός οπλοστάσιο κοντά στη Βενετία η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να συναγωνιστεί με την κεντρική οπλοστάσιο και προκειμένου να προστατεύσει τη λειτουργία των τοπικών ναυτικών εγκαταστάσεις τους , η Σύγκλητος επέλεξε να περιορίσει το είδος των δραστηριοτήτων επισκευής που αναλαμβάνονται σε το ναυπηγείο της Κέρκυρας . Κατά συνέπεια, οι εργασίες των ναυπηγείων στα Γουβιά περιορίζονται στη βασική συντήρηση, όπως καθαρισμός και καλαφάτισμα.Στα Γουβιά αποβιβάστηκε ο τουρκικός στρατός για πρώτη φορά στις 29 Αυγούστου 1537 υπό τις διαταγές του Χουρεϊντίν Μπαρμπαρόσα. Οι Τούρκοι, αφού κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν στην περιοχή της Μέσης Κέρκυρας, κατευθύνθηκαν προς την πόλη και πολιόρκησαν ανεπιτυχώς το Παλαιό Φρούριο.Στα τέλη του 16ου αιώνα το λιμάνι χωρούσε 25 γαλέρες.Και τη δεύτερη φορά που επιτέθηκαν στην Κέρκυρα οι Τουρκοι,το 1716, αποβιβάστηκαν στο ίδιο σημείο.Μετά την απόκρουση της επίθεσης, οι Ενετοί αποφάσισαν να οχυρώσουν τη θέση.Μετά την πολιορκία του 1716 άρχισαν να κατασκευάζονται οι εγκαταστάσεις του νεωρίου.Γίνοταν το χειμώνα συντήρηση και επισκευή των πλοίων που ναυλοχούσαν στην Κέρκυρα. Στα τελευταία χρόνια της Βενετοκρατίας οι εγκαταστάσεις είχαν παραμεληθεί και η είσοδος του όρμου είχε γίνει προβληματική λόγω εναπόθεσης μεγάλων όγκων άμμου από τα ρεύματα και τους νοτιοανατολικούς ανέμους.Οι Δημοκρατικοί Γάλλοι χρησιμοποίησαν και αυτοί τις εγκαταστάσεις του νεωρίου, ενώ στα 1798 αγκυροβόλησαν εκεί Ρωσσοτουρκικά πολεμικά. Η πολιορκία των Ρώσων για την καταληψη της Κέρκυρας ξεκίνησε στις 4 Νοεμβρίου 1798, όμως οι επιτιθέμενοι αποφάσισαν να περιμένουν τις τουρκικές ενισχύσεις πριν επιχειρήσουν απόβαση. Στις 13 Νοεμβρίου ένα μικρό ρωσικό άγημα πραγματοποίησε απόβαση και κατάφερε να εξασφαλίσει ένα μικρό θύλακα στην περιοχή των Γουβιών, όπου εγκατέστησαν κανόνια με τα οποία έβαλλαν κατά των φρουρίων του νησιού.Ο όρμος των Γουβιών χρησιμοποιήθηκε τελευταία φορά από πολεμικό καράβι το 1814, όταν ένας Βρετανικός δρόμωνας αγκυροβόλησε στα νερά του.Η μετέπειτα ιστορία της περιοχής είναι πλούσια και ενδιαφέρουσα. Αφορά την δημιουργία της Γαλλικής βάσης υδροπλάνων το 1916 καθως και την αποβίβαση των Σέρβων.Τα χρόνια του μεσοπολεμου τα Γαλλικά υδροπλάνα που μετεφεραν ταχυδρομείο και επιβάτες ξανα χρησιμοποιούσαν την περιοχή μέχρι τις αρχες της εναρξης του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.Κατά τον Β’ Π.Π. οι εγκαταστασεις υποδοχης των υδροπλάνων χρησιμοποιήθηκαν τόσο από τους Ιταλούς,όσο και από τους Γερμανούς.Στις μέρες μας τη μαρίνα,την χρησιμοποίησαν πάλι υδροπλάνα.
